Je kent het vast wel vanuit je vriendengroep: er zijn twijfelaars en er zijn mensen die meteen aan iets beginnen, zonder er (goed) over nagedacht te hebben. Hier zie je een groot verschil in aanpak en hier kun je de denkers van de doeners onderscheiden. Jij zal vast ook meer een doener of een denker zijn. Maar wat zijn eigenlijk de verschillen, en kun je beter een doener of juist een denker zijn? En tot slot: wat maakt het uit voor je studiekeuze? Dat beantwoorden we in deze blog.
Een denker is iemand die urenlang over een beslissing kan doen voordat hij of zij tot een keuze komt. Want, alles moet worden afgewogen voordat een keuze gemaakt kan worden. Alles moet op tafel, alle opties moeten zijn overwogen. De vraag die bij een denker continue in het achterhoofd speelt is: maak ik nu wel de juiste keuze?
Die waarheid kan voor het gevoel van de denker alleen boven water komen als de denker dus alle voors en tegens is nagegaan. Dat kan even duren. Een denker zit daarom ook meer 'in zijn hoofd'. Hij of zij houdt ervan om na te denken, en zal dus minder snel tot actie overgaan.
Denkers maken over het algemeen ook minder fouten dan doeners. Alles is namelijk 100% overwogen en tot op de bodem uitgezocht. De keerzijde is wel dat denkers vaak trager zijn (in de besluitvorming) dan doeners.
Doeners daarentegen beginnen snel aan een opdracht en maken snel een keuze over wat te doen. Dat wil niet zeggen dat het de beste keuze is, maar daar komen ze dan gaandeweg achter. Zij willen namelijk vooruit. Houden van actie en doen dus liever iets dan dan dat ze er lang over na moeten denken.
Hierdoor is een doener altijd in beweging, is meestal wat extraverter en kan snel tot oplossingen komen. Daarbij zijn ze wel wat minder nauwkeurig dan denkers, maar dat maakt ze niet uit, want: “Ik ben tenminste wel verder gekomen.” Learning by doing is het motto van doeners.
Doeners denken dus wat minder na over de gevolgen en zijn daarom ook minder bezig met eventuele fouten die ze kunnen maken. Daardoor kunnen zij dus ook sneller beslissingen nemen. Voor doeners horen fouten er nu eenmaal bij. Doeners lopen wel het risico dat ze bezig zijn om het bezig zijn. Ook kunnen ze zichzelf voorbij lopen omdat ze telkens maar blijven gaan.
Bekijk hier wat het inhoudt
Eigenlijk is het helemaal niet belangrijk welke beter is dan de ander. Want in elk van de twee zitten goede en minder goede elementen. In de meest ideale situatie heb je een beetje van beide: Je denkt goed na over een keuze, en gaat vervolgens aan de slag om er het beste van te maken. Je kunt namelijk nooit 100% overzien, maar je kunt ook niet blind aan de slag zonder te weten waar je aan toe bent.
Bijna niemand is trouwens alleen maar denker of alleen maar doener. De meeste mensen hebben van beide wel een beetje. Maar het is wel goed om bij jezelf na te gaan of jij eerder een doener of een denker bent. Want als jij later gaat werken, dan werk je het liefst aan iets waar je gelukkig van wordt.
Liever fysieke of mentale arbeid? Deze vraag lijkt samen te hangen met of jij een doener of een denker bent. Je denkt misschien al snel dat een doener liever fysieke arbeid levert en een denker liever achter een bureau zit. Dat is niet perse waar. Want een doener kan ook in een bedrijf werken waar veel vergaderd wordt en waar moeilijke dingen worden besproken, zoals binnen een advocatenkantoor. Dat is vooral een denkberoep, maar een advocaat kan toch echt een doener zijn en graag overgaan tot actie en snel beslissingen kan nemen.
Andersom geldt hetzelfde: een stratenbouwer kan misschien wel heel lang en goed nadenken over hoe diegene het beste te werk kan gaan: “Op welke manier kan ik het beste deze straat maken?”. Dit zijn natuurlijk simpele voorbeelden. Waar het om gaat is dat je op elk niveau binnen elk beroep een doener of denker kunt zijn, zolang je maar het idee hebt dat het bij jou past en je er gelukkig van wordt.
Doen waar je gelukkig van wordt is natuurlijk het allerfijnste. Het opleidingsniveau van je studie zou dus niets uit moeten maken, zolang het maar bij je past. Het probleem is alleen dat in onze maatschappij het wel degelijk uitmaakt of jij advocaat of stratenmaker bent.
Helaas zie je dan ook dat veel doeners in een bedrijf terecht komen waar ze 8 uur per dag achter een scherm zitten en iets hebben van: “Wat doe ik hier? Waarom gebeurt er niets?”. Daar worden zij helemaal niet gelukkig van.
Om te voorkomen dat jij in dezelfde valkuil stapt, is het dus goed om bij jezelf na te gaan of jij eerder een doener of een denker bent? Of ben je misschien allebei (dat komt voor, maar niet veel)? Op basis hiervan kun je een opleiding kiezen die bij je past. Dat kan binnen je eigen niveau of op een ander niveau. Natuurlijk, als je vmbo doet, kun je niet zomaar naar de universiteit, maar met een omweg kun je er altijd komen. Wat belangrijk is, is dat je weet waar je kracht ligt.
Om misverstanden te voorkomen: op elk onderwijsniveau komen doeners en denkers voor. Of jij een doener of denker bent heeft namelijk niet zoveel te maken met hoe intelligent je bent, maar meer met de manier waarop je leert. Dat zal je zelf misschien ook wel herkennen.
Op de universiteit komen ook doeners voor en op het mbo komen ook denkers voor. Laat je daardoor dus vooral niet afleiden. Kijk naar wat jij wilt en wat bij jou past en ga daarvoor. En wil je als vwo’er liever een mbo opleiding doen, ga ervoor! Wil jij naar de uni, maar heb je mbo? Go get it!
Helaas is het idee dat mbo een ‘lager’ niveau is dan het wo nog steeds dominant. Je ziet het ook terug in de waardering van het werk. Iemand met een kantoorbaan verdient over het algemeen meer en geniet meer aanzien, terwijl een ambachtsman supergoed is in zijn of haar werk, zonder dat daar veel waardering voor is. Dat er zo naar gekeken wordt is natuurlijk onzin, laat je daar dan ook niet door leiden, maar ga echt af op wat het beste bij jou past. Met andere woorden: ben jij een doener of een denker?
10 maart 2022 geschreven door Boy Cornelissen