Ook al lijkt het soms niet zo, je ouders willen het beste voor jou. Neem dat maar van ons aan. Maar hoe kunnen je ouders jou op een goede manier helpen? Daarvoor hebben we twee experts gevraagd: Gertie Boleij (GB Studiekeuze) en Xandra Koops (Inspiratiemotor). Ze zijn allebei zeer ervaren keuzecoaches en studiekeuzeadviseurs en krijgen vaak met met dit soort situaties te maken.
Zoals we al gezegd hebben: ouders hebben de beste bedoelingen. Dat is ook meteen een probleem, zegt Gertie. “Ouders staan heel dicht bij hun kinderen en zijn zich vaak niet bewust van de invloed die ze hebben.” Sterker nog, uit onderzoek blijkt dat ouders (bewust of niet) de grootste invloedsfactor zijn op hun kinderen – misschien herken je dat wel. “Ze zijn voor kinderen vaak het grootste voorbeeld. Jongeren willen goedkeuring van hun ouders, maar willen niet verteld worden wat te doen. Ze willen het zelf uitzoeken.”
Het gaat erom dat je als jongere zelf de regie neemt om jezelf te ontdekken. Dat gaat stapje voor stapje.
Hier wordt het tricky. Gertie: “Als de ouder vertelt wat hun kinderen moeten doen is het niet goed, maar als zij hun kinderen vrij laten creëert dat ook weer problemen. Dat is hoe het in de pubertijd gaat. Laat ze zelf ontdekken, zonder dat ze een bult vallen. Dat wil niet zeggen dat jongeren het zelf uit moeten zoeken, dan raken ze in paniek. Het gaat erom dat je als jongere zelf de regie neemt om jezelf te ontdekken. Dat gaat stapje voor stapje.”
Het volgende herken je vast wel. Je ouders hebben het over de tijd dat zij gingen studeren. “Leuk”, denk je dan, “maar dingen gaan nu echt anders.” Dat klopt, dingen gaan echt anders dan twintig of dertig jaar geleden. Kijk alleen al naar hoe jij je moet aanmelden, alles gaat digitaal. Xandra: “Ouders hebben vaak geen idee wat zich afspeelt in onderwijsland. De wereld is anders dan in hun studietijd. Ze geven vaak advies in beroepen en studies die er toen waren, maar het veld is veranderd.”
Dikke tip: ga eens met je ouders praten over wat je wilt. Probeer dan van tevoren met ze af te spreken dat ze goed luisteren en laat ze vragen stellen, in plaats van dat ze je teveel in een richting proberen de duwen en studiekeuze tips te geven waar zij wel, maar jij niet, blij van wordt.
Ouders, wees een luisterend oor, steun je kind en stel open ‘neutrale’ vragen.
Je ouders zijn dan een soort coach, zoals je decaan of mentor dat ook is. Maar hoe doen ze dat dan? Volgens Xandra gaat het vooral om het volgende: “Heel goed luisteren en meekijken, zonder direct een oordeel te geven. Veel ouders hebben, ook al proberen ze dat niet te doen, een oordeel in hun reactie of vraagstelling. Kinderen zijn daar heel gevoelig voor. Ieder kind, jong en oud, goede of slechte relatie met ouders, wil zijn of haar ouders tevreden stellen.”
Xandra’s advies: “Ga samen op ontdekking zodat je ouders je helpen in het ontplooien van jouw talenten, zonder oordeel van plaats of talent. Ouders, wees een luisterend oor, steun je kind en stel open ‘neutrale’ vragen.”
Gertie’s advies aan ouders: “Stel open vragen en voer korte gesprekken van ongeveer 15 minuten. Zorg dat het geen preek wordt, maar een gesprek. Stimuleer het zelf-ontdekken met coachgesprekken: wie, wat, en hoe staan hierin centraal.”
27 mei 2024 geschreven door de redactie